وقتی به آسمان می نگرم می خواهم به خالق زیبا بگویم ای عزیز از کدامین لطف تو سخن بگویم که تو اسرار لطفی،کدامین خوان نعمت تورا سپاس گویم که خوان تو همه جا گسترده و زبان من الکن .

الهی اگر این بنده ی نا چیز را نواختی نه به خاطر نیاز تو بود که به خاطر خدایی تو همان طور که خالق نمی تواند خلق نکند تو هم خلق کردی تا دیگران را متعجب کنی و شاهکارخلقت خود را به نمایش بگذاری و فرشتگان را محو تماشای انسان کنی و به سجده واداری .کریما اگر من نتوانستم آن گونه که تو خواستی باشم دل تو آن گونه که من می خواستم بود .لطیفا مارا ضعیف خواندی واز ضعیف چه آید جز جفا.

معبود من دوست دارم بینشی به من عطا کنی که تا چون مولایم علی (ع) نه پرستشم به خاطر بهشت باشد و نه ترسم به خاطر جهنم و چه زیبا و عاشقانه مولای موحدان در این باره فرمودند :که اگر من را بارها به آتش جهنم خود بسوزانی باز هم فریاد می زنم ای مولایم با آتش جهنم تو می سازم اما با آتش دوریت چه سازم .

خدایا کمکم کن تا روح خدا گونه ی خود را به منصه ی ظهور بگذارم و به قرب تو برسم آن گونه که منصور حلاج رسید و بین خود وتو فاصله ای ندید و فریاد زد ان الحق ان الحق و هیچ کس زبان او را نفهمید .

قدیرا از تو توانایی می خواهم تا روح خدایی خود را فریاد بزنم و با جهل وظلم در آویزم و خواب غافلان را آشفته کنم جاهلانی که آیینه ی روح شان را گرد وغبار پو شانده و در مسیر چهار پایان گام بر می دارند .

معبودا لذت بینش خدایی خود را به کامم بچشان و از آن سیرابم گردان و چنان آرامشی به روح وجسمم عطا کن تا طوفان حوادث من را در خود غرق نکند و از مسیر تو منحرف نسازد.

باز هم دو صد هزار تو را سپاس که این بنده ی نا چیز را بر کشیدی و پیامبران الهی را برای هدایتش فرستادی در صورتی که می توانستی نسبت به او بی تفاوت باشی.